De cursisten zijn dit project begonnen met een kopie te maken van een schilderij van Lyonel Feininger om zich te verdiepen in zijn techniek. Wat ik belangrijk in zijn werk vindt, zijn het verlengen van de lijnen zodat nieuwe vlakken ontstaan en het clusteren van toonwaarden (licht en donker) zodat ondanks de grote hoeveelheid vlakken en de dynamiek van de lijnen toch een zekere rust ontstaat in het schilderij. Daarna hebben zij 1 les stilleven getekend (min. 2 schetsen) en mochten zij ook foto's maken. Eén van deze schetsen is uitgewerkt tot een ontwerp waarin compositie en toonwaarden werden bepaald. In de lessen daarna werd het ontwerp allereerst vertaald naar verf: de grijzen en zwarten mochten alleen worden gemengd uit wit, geel, magenta (rood) en cyaan (blauw). Wie nog tijd over had, mocht toen het ontwerp vertalen naar kleur, maar met behoud van het oorspronkelijke toonwaardenpatroon.
